MAN’T TO BE

Het zou me niet verbazen als ik in mijn vorige leven een man was.

Misschien had ik in dit leven eigenlijk ook wel een man moeten zijn, maar kreeg ik bij mijn reïncarnatie strafpunten omdat ik de reis daarvoor te slecht gevoetbald heb.

Gisterochtend bracht ik mijn kinderen (zelf gebaard) weer naar school, want de zomer is voorbij. Dat is natuurlijk balen want ik ben dol op mooi weer. Tegelijkertijd voel ik me ook opgelucht, want ik haat rokken en jurken! Er hangen een boel prachtexemplaren in mijn kast. Mooie vintage items in alle kleuren en fantastische stoffen. Aan doen is alleen echt geen goed idee, want ik voel me gelijk ongemakkelijk en na verloop van tijd zelfs doodongelukkig. Maximaal drie uur hou ik het in vol in een vrouwelijke outfit met blote benen. Daarna snak ik naar een zwarte jeans en oud T-shirt, graag met gaten en halshoog, no decolleté voor mij. Over hakken nog maar niet te spreken.

Never ever in mijn leven zul je me ooit nog op hakken zien.

Het was vroeger al niet mijn ding. Als ik ging stappen met de meiden was ik de enige op gympies. Oh en nagels lakken, nog zo een. In de zomer trek je natuurlijk slippertjes aan en dan moet als vrouw je teennagels lakken. Help, ik wil dat gewoon niet. Ik vind het niet leuk om te doen en voel me overdreven met een sexy kleur op mijn poezelige teentjes.

Roze, ook zoiets…Roze en glitter… ik kan er maar beter niets over zeggen denk ik.

Daarbij heb ik in mijn hoofd ook al niet veel weg van een vrouw. Piekeren, over-analyseren, onzeker zijn over je lijf of je doen en laten, vraagtekens hebben bij het gedrag van je man of je vriendin, jaloezie, elegantie, romantiek…..het is er gewoon niet. Ik ben meer het type ‘nononsence, recht voor zijn raap en gas op die lollie’. Niet nadenken, gewoon doen. En tactisch zijn is zeker niet mijn sterkste kant. Verder ben dol op rake grappen, omring ik mij het liefst met stoer, vuig mannelijk gezelschap en van urenlang getuttebel zakt mijn broek af. 

Maar ik ben dus wel echt een vrouw. Een happy en trotse vrouw ook, alleen wel een met ballen en zonder nagellak. En dus ook zonder hakjes en jurkjes. Oh en naar de kapper gaan vind ik ook echt een kriem en drie dagen in de week een puike baard lijkt me fantastisch.

Voor een vrouw ben ik dus behoorlijk onvrouwelijk.

Misschien dat ik daarom in dit vak ben gegroeid. Het is nogal technisch en het gaat totaal niet over uiterlijk. Inspreken gaat over echtheid in de breedste zin van het woord. Een voice-over kan namelijk alleen met zijn of haar stem de luisteraar beroeren of aanzetten tot iets. Daar komt geen kek jurkje, lekker geurtje, decolleté of goede visagie aan te pas. Ogen dicht en praten maar. Wat kan de klant het schelen in wat voor outfit ik in mijn studio sta en of ik mijn lipstick op heb? Helemaal niets. Een goed verhaal vertellen, daar gaat het om. En dat past bij me.

Tuurlijk vind ik het leuk om er fris en fruitig uit te zien en op zijn tijd een felgekleurd lipstickie op te doen, maar het stereotype vrouw (lees lange mooie lokken, hakje, make-upje, handtasje) ben ik gewoon niet. Laat mij maar de hele dag in mijn jeans in mijn studio klooien, wat een geluk.

Nu las ik online dat vrouwenstemmen enorm gewaardeerd worden. Zo blijkt bijvoorbeeld uit onderzoek van de Ster dat het wel degelijk uitmaakt wie je reclameboodschap inspreekt. Ik citeer uit dat onderzoek: ‘Het beste kun je kiezen voor een vrouwenstem. Vrouwenstemmen scoren vooral beter op geloofwaardigheid en zorgen bovendien voor een hogere koop- en bezoekintentie.’

Bingo! Dat is nou precies waarom ik doe wat ik doe en waarom ik er zo gelukkig van word. Voice-over zijn is lekker technisch, heel oprecht en vooral ‘niet complex’. Best wel mannelijk dus. En dan ook nog eens met een hoge waardering voor een belangrijke vrouwelijke eigenschap, de vrouwenstem.

Met mijn relatief lage tone-of-voice en de passie voor het vak en mijn studio kan ik voor mijn gevoel dus de wereld aan! Gewoon in mijn spijkerbroekie en T-shirt. En zo kan ik zijn wie ik écht ben. Op gympies, zonder glamour en recht uit mijn hart.  Stemacteur en voice-over zijn is ‘man’t to be. Me.

Cheers, Barbara

Stukkie stoere demo luisteren? Dat doe je hier!