DROOM GROOT, BEGIN KLEIN EN GA ER VOOR!
Droom groot, begin klein… Jij had dat ook vast wel, als kind, dat je zo graag in de Donald Duck brievenbus wilde staan.
Ik droomde daar als klein kind écht over. Het is nooit gebeurd.Later in mijn leven zijn er een heleboel dromen wel uitgekomen. Overigens ook een heleboel niet hoor, want ik droomde nogal veel, maar de dromen waar ik echt voor ging zijn wél waarheid geworden. Dreams can come true, je moet er alleen wel wat voor doen en geduld hebben.
Neem bijvoorbeeld mijn liefde. Mijn man heb ik veroverd met pijl en boog. Ik wilde hem, hij mij in eerste instantie niet perse. Maar ik hield hem jaren in mijn vizier, mikte vaak mijn vurige pijlen op hem af en inmiddels zijn we 13 jaar gelukkig en 3 prachtkinderen verder. Met hem leef ik nog lang en gelukkig, want die pijlen gebruik ik nog dagelijks.
Zo ook met Bonaire. Onze droom is om daar ons eigen ‘thuis’ te creëren. Dat is best een grote droom, maar stiekem zijn we al een eind. We nemen al heel lang kleine serieuze weloverwogen stapjes in die richting en ik weet zeker dat deze droom ook uit gaat komen. De grond is inmiddels gekocht, as we speak wordt daar water en electra aangelegd en dat huis sparen we ook nog wel bij elkaar. Zo werken we beiden zoveel we kunnen en geven we zo min mogelijk uit. En het gaat echt gebeuren, want we knokken er voor.
Een fysieke en bijna onmogelijke droom: mijn lijf weer helemaal goed krijgen na 3 zwangerschappen, waarbij ik bij de laatste meer dan 30 (!) kilo aankwam. De jongste spruit is inmiddels zeven en nu eindelijk, na jaren sporten, kilometers hardlopen en fietsen, (bijna) altijd gezond eten, niet te veel alcohol, veel slaap en al een jaar lang twee keer in de week mijn benen cuppen (doet pijn maar werkt echt!!) is mijn lijf weer helemaal zoals voordat ik moeder werd. En ik dacht echt dat het me nooit zou lukken, maar ik gaf niet op. Met heel veel geduld en mezelf elke keer weer een schop onder mijn kont geven is het toch gelukt.
Een andere droom van mij was om zelfstandige voice-over met eigen studio te zijn. Acht jaar geleden ging ik ervoor. Bouwde ik van onze laatste centen een dure studio en waagde ik de gok, want tja.. ik wist niks van een ‘eigen studio’ of eigen toko. Ik heb me de rambam geleerd en gewerkt om te komen waar ik nu ben. Voor buitenstaanders lijkt het misschien een makkelijke job, maar ik kan je zeggen dat was en is het níet. (Daarover later meer in een andere blog). Maar ook deze droom is inmiddels werkelijkheid. En dat is precies wat ik mijn monkeys ook mee wil geven.
Als je ergens van droomt en je stopt er al je energie in, dan kan het.
Dat kun je niet vroeg genoeg ervaren en leren, want het geeft zo’n goed gevoel.Vandaar dat we op een regenachtige dag voor een van hun dromen gingen. Ze wilden in de Donald’s brievenbus komen. Idee was om een taart uit het Donald Duck kookboek te maken en daar een foto van naar Donald te sturen. Dat hebben we gedaan. Daar was de nodige dosis geduld en samenwerking voor nodig. Zeker niet hun sterkste kant. Om de beurt ingrediënten toevoegen, wachten, overleggen, samenwerken. Je snapt, voor broer Maroun (10) en zus Leela (7) is dat nog best ingewikkeld.
Maar de taart is prachtig geworden, en lekker. De foto is 2 maanden geleden door gestuurd en al weken vraagt Leela of de nieuwe Donald Duck er al is met de hoop dat ze er in staan. Nee dus….maar tot vandaag! Wat tadaaaaaa, daar staan ze hoor, in de Brievenbus met hun taart. Apetrots zijn ze natuurlijk. En terecht. Hun droom is uitgekomen. Ze hebben het maar mooi gecheffed met zijn tweetjes. En nu weten ze hoe het voelt en zijn ze dolgelukkig. Dreams can come true als je er écht voor gaat en geduld hebt.
Ik hoop je geïnspireerd te hebben. En nu volle kracht vooruit en gas op die lollie!
Fijne dag, Barbara
